Persoonlijke inzichten uit 2 jaar coaching in Zorgzame Buurten
Vandaag is de stoep vooral een plek om je op te verplaatsen. In de oorsprong - toen er nog niet zoveel auto’s waren en iedereen zich op straat begaf - was de stoep een tussenruimte, de ruimte tussen onze ‘privé’ en de straat als gemeenschappelijk gebied. Een plek waar we bankjes kunnen zetten, decoratie of planten. We kunnen er eigenheid insteken en ons thuisvoelen, en tegelijkertijd ook wat op de publieke ruimte vertoeven.
In een buurt zijn plekken heel belangrijk om de sociale cohesie te stimuleren. Onderzoek heeft uitgewezen dat straten met een meter stoep als in de oude betekenis (en waar die gebruikt wordt), buren meer contact hebben met elkaar. Ze kennen elkaars naam en levensstijl vaker. Je staat eens buiten om je planten water te geven, of er staat een glijbaantje voor de kleuters en een bankje om je koffietje te drinken. Je raakt vertrouwd aan elkaar door elkaar regelmatig buiten te zien. Dat werkt trouwens beter als de straat niet te druk is. Tijdens 2 jaar werken aan Zorgzame Buurten hoorde ik veel mensen nostalgisch terugdenken aan de tijd dat we meer op straat waren. Waarom werkt de stoep?
Het eigen maken geeft een vertrouwd en veilig gevoel om buiten te zitten. Tegelijkertijd tonen we ook iets van onszelf aan de ander.
Het creëert gezelligheid op straat, de straat wordt van ons.
We raken vertrouwd aan elkaars aanwezigheid. Door onze dagritmes komen we regelmatig dezelfde mensen tegen, die we zo leren kennen.
Door in publieke ruimte te zitten, ontstaat de mogelijkheid voor spontane babbels (voor wie er zin in heeft).
In die babbels tussendoor kunnen we geleidelijk aan wat informatie delen over elkaar, over de buurt en merken we misschien wel vragen of bezorgdheden bij elkaar op. We geven tips of verwijzen door naar iemand anders voor hulp.
Onder andere door het thuiswerken zijn we weinig op kantoor. We gaan online van de ene in de andere vergadering, waardoor we elkaar niet meer tegenkomen op de gang of aan de koffiemachine. Als we fysiek al eens samenkomen, dan spreken we af met ons team in de vergaderzaal. Andere teams zien elkaar misschien op andere dagen. Veel organisaties waar ik contact mee heb worstelen met een groeiend silo-gevoel. Geleidelijk aan geraken collega's meer vervreemd van elkaar. Niet iedereen hoeft je beste vriend te worden, maar als we remming voelen in het stellen van vragen of zoeken naar de informatie die we nodig hebben, of helemaal niet meer weten wat er leeft, dan is er misschien wel wat aan de hand.
Hoe kunnen we meer ‘stoepruimte’ creëren, om zo de spontane verbinding wat meer te laten ontstaan? Hoe tonen teams zich aan elkaar? Hoe gebeurt dat in jouw organisatie? Hoe kan de haag tussen de voortuinen wat verlaagd worden?
Ik denk aan:
De straat (publieke ruimte) gezellig maken, zodat je er graag wil zijn. Is hier ook ruimte voor wat eigenheid? Wat inbreng uit de verschillende teams?
Werkgroepjes rond teamoverstijgende thema’s (kan ook gaan rond de inrichting van die gedeelde ruimte, een feestcomité of een bedrijfskrantje)
Bedrijfsdag niet enkel een receptie waarin mensen bij hun eigen team blijven, maar bijvoorbeeld een spel spelen of gesprekken faciliteren waarin verhalen met elkaar gedeeld kunnen worden, over de teams heen.
Ga eens bij elkaar op bezoek, nodig mensen uit andere teams eens uit in je teamvergadering of werk eens in een andere vestiging.
…
PS: een leuk boek over de impact van de stoep en het al of niet gebruiken ervan op de stadssociologie: “De stoep - ontmoeting tussen huis en straat” van Eric van Ulden, Daniel Heussen en Sander van der Ham (2015, nai010 uitgevers)
Comments